Bielecka-Gwiazdowska Helena (1915 – 1974)
artysta-plastyk
Urodziła się 30 I 1915 r. w Tomsku na Syberii, córka Michała Bieleckiego i Zenaidy Wasańskiej. Ochrzczona w miejscowości Tajga i ta miejscowość figuruje w dokumentach jako jej miejsce urodzenia. Edukację szkolną rozpoczęła we Władywostoku, natomiast maturę zdała w Sionimie, w 1933 r. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie; w pracowniach: Ludomira Śledzińskiego, Tymona Niesiołowskiego i Bolesława Jamontta. Do 1941 r. uczyła rysunków w gimnazjum w Sionimie. Aresztowana przez Niemców w 1942 r., następnie wywieziona na przymusowe roboty. Straciła cały swój dorobek artystyczny i poważnie nadwerężyła zdrowie.
Po wojnie zamieszkała w Bielsku-Białej, tam też wstąpiła w 1946 r. do Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1953 r. osiedliła się w Bydgoszczy. Dużo rysowała, w tym czasie powstał ciekawy cykl portretów dziecięcych. Malowała również pejzaże, uliczki miejskie i ciekawe zakątki Bydgoszczy. Zajmowała się malarstwem ściennym, mozaiką, reliefem, sgraffitto. Projektowała plakaty, a ze szczególnym pietyzmem wykonywała wystrój wnętrz lokali użytkowych. Prace z tego zakresu H. Bielawska-Gwiazdowska zrealizowała w Powiatowych Domach Kultury: w Pile (1960), Czarnkowie (1964), w Domu Oświaty Sanitarnej w Toruniu (1965), w klubie kawiarni Przedsiębiorstwa „Nafta” w Pile (1967), w Klubie Nauczyciela w Bydgoszczy (1969) oraz w Domu Kultury w Kamieniu Krajeńskim (1970).
Od połowy lat 60. rozpoczął się najciekawszy okres jej twórczości. Pod wrażeniem starodawnych ikon i cerkiewnej sztuki Bułgarii, Jugosławii i Rumunii powstały impresje bizantyjskie. Prace te wyróżniają się ciekawą barwą, dobrą kompozycją ikon, cerkiewek i innych budowli. Chętnie brała udział w plenerach malarskich, dużo pracowała w Oddziale Bydgoskim ZPAP. H. Bielecka-Gwiazdowska zajmowała się także pracą pedagogiczną, uczyła w Technikum Ceramicznym w Fordonie. Kochała młodzież, była instruktorką zespołów artystycznych. Pełniła rozmaite funkcje społeczne w Okręgu Bydgoskim ZPAP, m.in. w latach 1967—1969 była prezesem tego Okręgu.
H. Bielawska-Gwiazdowska od 1947 r. brała udział w wystawach okręgowych, okolicznościowych oraz w wystawach sztuki polskiej za granicą (Mińsk — 1955, Moskwa — 1955, Schwerin — 1974). Wystawy indywidualne jej malarstwa odbyły się w Bydgoszczy (1973 – dwie ekspozycje) oraz w Łomży.
Latem 1974 r. w Rumunii uległa zatruciu pokarmowemu. Walczyła z chorobą i pracowała; wystawiała prace w Białymstoku i czyniła przygotowania do dużej restrospektywnej wystawy swoich prac, która miała się odbyć w 1975 r. w salach Biura Wystaw Artystycznych w Bydgoszczy. Wystawa była pośmiertnym przeglądem dorobku Heleny Bieleckiej-Gwiazdowskiej. Na wystawie prezentowano jej malarstwo sztalugowe, rysunek oraz za pośrednictwem barwnych fotogramów ukazano również jej malarstwo ścienne. Zmarła 18 XII 1974 r.