Soliński Krzysztof (1950 – 2006)
poeta, prozaik, wydawca
Urodził się 22 września 1950 r. w Bydgoszczy, ojciec Tadeusz (prawnik), matka Barbara z domu Chwastek (radca prawny). Naukę w szkole średniej rozpoczął w VI Liceum Ogólnokształcącego, a ukończył, uzyskując maturę w II Liceum Ogólnokształcącym w Bydgoszczy. Po ukończeniu pedagogiki kulturalno – oświatowej na ówczesnej bydgoskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej rozpoczął pracę w Miejskiej Poradni Metodyki Pracy Kulturalno – Oświatowej przy Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bydgoszczy. W latach 1980 – 1982 związał się z Kujawsko – Pomorskim Towarzystwem Kulturalnym pracując w dziale wydawniczym. W 1982 r. przeszedł do Wydawnictwa „Pomorze” do Redakcji Wydawnictw Pozaprasowych, studiując jednocześnie dziennikarstwo i edytorstwo w Warszawie. Rozstał się z zespołem „Pomorza” w 1986 r., po tym jak opublikował zbiór opowiadań Jana Strykowskiego pt. „Nauka Jazdy”, by przejść do Akademii Medycznej, gdzie objął stanowisko specjalisty do spraw wydawniczych. Począwszy od 1990 do 1995 r. kierował wydawnictwem „Pomorze”. W latach 90. kierując oficyną „Pomorze” wydawał Joyce’a, Prousta i Huxleya. Od 1995 r. do 2006 r. związał się z Wojewódzką i Miejską Biblioteką Publiczną, gdzie pracował na stanowisku kierownika filii dla dorosłych przy ul. Przyjaznej na bydgoskich Wyżynach. W tym okresie ukończył Podyplomowe Studia Informacji Naukowej i Bibliotekoznastw na UMK w Toruniu. Ostatnie lata stronił od życia literackiego. Literatura była jego wielką pasją, kochał książki, wokół nich toczyło się całe dorosłe życie Solińskiego.
Debiutował w 1973 roku w „Zarzewiu”, w latach 70. uprawiał poezję konkretną i wizualną. Kolejną dekadę poświęcił prozie. Jego definicja literatury brzmiała zaskakująco prosto: „Jest to umiejętne używanie liter”. Inicjator innowacyjnych form prezentacji literatury i poezji. W 1975 r. założył grupę faktu poetyckiego Parkan. W latach 1972-1994 swoje prace prezentował w kraju i zagranicą na wystawach poetyckich form wizualnych. Poezję konkretną publikował w wielu almanachach krajowych i zagranicznych. Ukazały się jego następujące książki literackie: Krople (1973), Kałuża w szczękach (1973), Obszar ograniczony (1976), Symbole znaczeń. Wybór zagadnień (1977), Sen pod powieką języka (1978), Oko dnia – membrana nocy (1978), Poezja konkretna (1979), Jak owad w piasku słów (1980), Komora celna mowy (1980), Tylko (1984), Atebe (1989), Albo (1992), O kilku niewrzoścowych worobowcówkach (2000), Jeżeli (2007), aż po kroki słów (2008). Zmarł 27 grudnia 2006 r.
spoczywa na cmentarzu Komunalnym, ul. Wiślana 20