Grajnert D. Ignacy (1869 – 1934)

kupiec, działacz katolicki, narodowy i społeczny

   Ignacy D. Grajnert urodził się w 28 IX 1869 r., pochodził z Warszawy, skąd wraz z ojcem wyemigrował do Wielkopolski, do Dziembówki pod Ujściem. Następnie wyjechał do Nadrenii, na emigracji pokazał, swoje zaangażowanie w działalności krzewiącej polskość. W 1888 r. był jednym z założycieli Towarzystwa polsko-katolickiego im. Tadeusza w Dusseldorfie. Angażował się w powstanie innych towarzystw polskich na obczyźnie, m.in. Towarzystwo Śpiewu „Polonia” i TG „Sokół”, których był prezesem do 1920 r. Władze niemieckie krytycznie obserwowały działalność polonijną Ignacego Grajnerta, postanowiły zebrać „dowody” jego działalności pozwalające na wydalenie Grajnerta z Niemiec. Po krótkiej inwigilacji przez zniemczonego agenta policji – Moldaua, na skutek jego denuncjacji władze niemieckie nakazały Grajnertowi wraz z rodziną opuszczenie granic Rzeszy. Nakazano mu zlikwidowanie wszystkich prowadzonych interesów gospodarczych. Ignacy Grajnert był wówczas właścicielem trzech wielkich kamienic, które sam pobudował i wielkiego sklepu meblowego.

   W 1920 r. wraz z rodziną przybył do Bydgoszczy, zamieszkał na Bielawkach (ul. Kilińskiego 1). W naszym mieście prowadził sklep meblowy przy ul. Dworcowej, założył fabrykę mebli. Ignacy Grajnert był prezesem Wydziału Towarzystw Bielawskich. Był filarem wielu organizacji społecznych, narodowych i kościelnych. Wszędzie służył radą i pomocą finansową na dobre i szlachetne cele. Pracował również w organizacjach gospodarczych i kredytowych. Zmarł w Bydgoszczy 26 IV 1934 r.