Konieczka Hieronim (1920 – 1994)

aktor, reżyser teatralny i radiowy

   Urodził się 29 marca 1920 r. w Bydgoszczy. Był absolwentem Gimnazjum Kupieckiego i bydgoskiej Szkoły Dramatycznej. Edukację aktorską zakończył egzaminem państwowym, złożonym w PWST w Łodzi przed komisją, której przewodniczył Leon Schiller.

   Przez 35 lat związany z Teatrem Polskim, założyciel sceny studyjnej (1957). W Teatrze Propozycji i na Scenie Klubowej promował współczesną literaturę dramatyczną. Grał role amantów i bohaterów romantycznych, nie stronił od komedii i groteski. Wielbiciel i znawca dramaturgii Witkacego. Twórca Sceny Studyjnej ZASP i Sceny Klubowej, współtwórca Teatru Propozycji oraz Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy. Z Teatrem Polskim w Bydgoszczy związany był blisko 35 lat, pracował także na scenach teatrów: Szczecina, Koszalina, Poznania i Torunia. Od 1959 r. zajmował się również reżyserią, zrealizował m.in. dramaty Witkacego: W małym Dworku, Matka, Sonata Belzebuba, Oni. Reżyserował także sztuki T. Różewicza, T. Rittnera, W. Gibsona i Sofoklesa. Był wszechstronnym aktorem, grywał amantów i bohaterów romantycznych, nie stronił od komedii, dobrze czuł się w grotesce, występował także w spektaklach dla dzieci. Wykreował 170 postaci m.in.: Dziennikarza w Weselu St. Wyspiańskiego, Rodiona Nikołajewicza w Staromodnej komedii A. Arbuzowa, Pana Straussa w Palaczu zwłok L. Fuksa.

   Był laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in. dwóch Złotych Masek (2001), odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 27 grudnia 1994 r.

   Od 2000 r. Teatr Polski w Bydgoszczy nosi imię Hieronima Konieczki.

spoczywa na cmentarzu Nowofarnym, ul. Artyleryjska 10