Kulpiński Henryk (1920 – 1995)
regionalista, działacz społeczny, członek Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy
Urodzony 18 I 1920 r. w Chełmży koło Torunia. Syn Wincentego, rzemieślnika, i Władysławy z Dobraków. W rodzinnym mieście uczęszczał do szkoły powszechnej. Po jej ukończeniu kontynuował naukę w Gimnazjum Humanistycznym, a następnie w Państwowym Liceum Handlowym w Toruniu. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik, a od 1941 r. do końca okupacji był pomocnikiem biurowym w przedsiębiorstwie budowlanym Fischer w Toruniu i Warszawie. W 1944 r. uczestniczył w powstaniu warszawskim w oddziałach pomocniczych. Po zakończeniu wojny pracował jako kasjer w Urzędzie Miasta w Chełmży. Od lipca 1946 r. do 1 IV 1950 r. był kierownikiem zaopatrzenia w Bydgoskich Zakładach Tłuszczowych „Pollena”. W latach 1950–1970 prowadził inwestycje w Okręgowej Centrali Spółdzielni Ogrodniczych w Bydgoszczy. Od 1 IX 1970 r. do stycznia 1982 r., do przejścia na emeryturę, zatrudniony był na stanowisku kierownika działu w Wojewódzkim Zarządzie Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Bydgoszczy.
Jego pasją była historia Bydgoszczy i regionów Pomorza i Kujaw. W prasie bydgoskiej opublikował wiele artykułów i wzmianek historycznych. Współpracował z „Ilustrowanym Kurierem Polskim”, z „Gazetą Pomorską” i „Dziennikiem Bydgoskim”. Od 1960 r. udzielał się w Towarzystwie Miłośników Miasta Bydgoszczy. Zabiegał o utrwalenie pamięci zasłużonych bydgoszczan: Antoniego Chołoniewskiego, Teofila Magdzińskiego, Zygmunta Malewskiego, Ludwika Sosnowskiego, doktora Emila Warmińskiego i innych. Doprowadził do odnowienia ich grobów na bydgoskich cmentarzach: Starofarnym i Nowofarnym. Czynnie działał w Komisji Wydawniczej TMMB. Publikował w „Kalendarzu Bydgoskim”, wydawanym przez to Towarzystwo. Był autorem kilku broszur z zakresu historii regionalnej. Opracował „Przewodnik po cmentarzu Nowofarnym” (Bydgoszcz, 1991). Był współinicjatorem budowy pomnika Leona Barciszewskiego, prezydenta Bydgoszczy w latach 1932–1939. W styczniu 1981 r. wszedł w skład Założycielskiego Komitetu Budowy Pomnika Leona Barciszewskiego (przekształconego w Społeczny Komitet Budowy Pomnika Leona Barciszewskiego). Przez szereg lat jako członek i rzecznik prasowy Komitetu uparcie zabiegał o realizację tego zamierzenia. W dniu 11 XI 1989 r. został odsłonięty pomnik Leona Barciszewskiego. W latach 1991–1992 doprowadził do umieszczenia w kościele farnym tablicy pamiątkowej ku czci prymasa Stefana kardynała Wyszyńskiego i jego biskupów pomocniczych: Lucjana Bernackiego i Jana Michalskiego. Od lipca 1992 r. pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Miejskiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przyczynił się do umieszczenia w różnych punktach miasta tablic pamiątkowych poświęconych ofiarom zbrodni niemieckich i stalinowskich. Od grudnia 1992 r. był zastępcą przewodniczącego Komitetu Obchodów 650-lecia Bydgoszczy.
Odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi (1979), odznaką honorową „Bydgoszcz – Zasłużonemu Obywatelowi” (1989), Medalem 60-lecia TMMB (1983), Medalem Prezydenta Bydgoszczy (1989), srebrną i złotą odznaką – Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej. Zmarł 6 X 1995 r.