Bonawentura Mincer Franciszek (1932 – 2007)
prof. dr hab. nauk humanistycznych, historyk
Urodził się 14 lipca 1932 r. w Warszawie. Ukończył historię na Uniwersytecie Wrocławskim w 1955 r. Tam się doktoryzował w 1960 r. i uzyskał habilitacje w 1991 r., prof. nadzw. został mianowany w 1994 r. Po ukończeniu studiów historycznych pracował w Zakłdzie Narodowym im. Ossolińskich. W okresie 1955-1962 kolejno asystent, st. asystent i adiunkt w Katedrze Historii Powszechnej i Polski XVI-XVI1I wieku Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1961-1967 adiunkt w Zakładzie Historii Polski WSP w Opolu, a następnie przez jeden rok adiunkt, kierownik Pracowni Regionalnej Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1968-1975 kolejno bibliotekarz, st. bibliotekarz, kustosz i kierownik Działu Zbiorów Specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy.
W latach 1975-1988 adiunkt w Zakładzie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej WSP w Bydgoszczy. W okresie 1988-1990 adiunkt w Zakładzie Historii Powszechnej i Polski do XVIII wieku, a w latach 1990-1994 kierownik Zakładu Historii Starożytnej i Średniowiecznej i jednocześnie kierownik Studium Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej WSP w Zielonej Górze (obecnie Uniwersytet Zielonogórski). Od 1994 roku prof. nadzw. Akademii Bydgoskiej (obecnie Uniwersytet Kazimierza Wielkiego) W latach 1999-2002 – kierownik Katedry Informacji Naukowej i Bibliotekoznastwa tejże uczelni. W Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy wykładał historię kultury, estetykę i socjologię muzyki. Uczestnik licznych konferencji naukowych organizowanych w kraju i za granicą. Na wielu z nich wygłaszał referaty, także w języku niemieckim. Do końca lutego 2007 r. wykładał historię kultury i estetykę w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi (Wydział Zamiejscowy w Bydgoszczy). Wypromował 180 magistrów i 2 doktorów.
Ogłosił drukiem ok. 200 pozycji naukowych i popularno-naukowych. Do najważniejszych należą: „Wybrane zagadnienia wydawnicze. Edytorstwo naukowe i ruch wydawniczy”, Bydgoszcz 1985; „Rzeczpospolita Polska a Prusy Książęce w latach 1598-1621. Sprawa sukcesji brandenburskiej” (współautor, Warszawa 1988); „Historia Bydgoszczy, t. 1, do roku 1920” (współautor, Warszawa – Poznań 1991); „Dzieje Bydgoszczy do roku 1806”, (praca habilitacyjna, Zielona Góra 1992). Autor licznych opracowań historycznych poświęconych Bydgoszczy. Wiele z nich ukazało się w „Kalendarzu Bydgoskim” wydawanym przez Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, którego był aktywnym członkiem.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i wyróżniony odznakami honorowymi „Za zasługi dla miasta Bydgoszczy”, „Zasłużony działacz kultury”, „Zasłużony dla Ligi Ochrony Przyrody”. Laureat indywidualnej nagrody III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz nagród Stowarzyszenia Autorów Polskich i Wydawnictwa „Epoka”. Zmarł 3 sierpnia 2007 r.
spoczywa na cmentarzu Komunalnym, ul. Wiślana 20