Jaśkowski Lech (1910 – 1985)
profesor dr nauk weterynaryjnych, żołnierz września
Urodził się 10 grudnia 1910 roku w Gołaszynie pod Obornikami Wlkp. w rodzinie rolniczej. Był najstarszym z ośmiorga rodzeństwa. Jego ojcem był Edmund, zarządca majątków ziemiańskich, matką Agnieszka z domu Wnuk. Dziecięce lata spędził w Brzyskorzystewku, Osówcu i Żninie. Szkołę podstawową kończył w Krotoszynie pod surowym okiem stryja, ks. Bolesława Jaśkowskiego, wielkiego społecznika i działacza narodowego, zamordowanego przez Niemców w 1939 r. Do Gimnazjum Humanistycznego im. Hugona Kołłątaja uczęszczał w Tczewie, do którego dojeżdżał z rodzinnego majątku w Józefowie koło Pelplina. Dopiero podczas matury, którą zdał bardzo dobrze w wieku 17 lat. Po maturze podjął studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, którą ukończył w 1933 roku. Po studiach przez krótki okres służył w 5 Dywizji Pancernej Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Zaraz po studiach pracował kolejno w Żninie (1934), Kartuzach (1936-1938) i Toruniu (1938-1939).
W Grupie Operacyjnej „Wschód” dowodzonej przez generała Bołtucia, brał udział w stopniu podporucznika w kampanii wrześniowej i bitwie nad Bzurą. Po załamaniu się polskiej obrony dostał się do niewoli. Początkowo przebywał w obozach jenieckich w Itzehoe, Sandbostel, Lubece później zaś oflagu II C w Woldenbergu (Dobiegniew). Tam był jednym z animatorów „Klubu Wielkiej Niedźwiedzicy” i wykładowców na Akademii Woldenberskiej, kształcącej m.in. lekarzy weterynaryjnych. Po uwolnieniu, w lutym 1945 r. trafił do Bydgoszczy.
W Bydgoszczy stworzył prof. Lech Jaśkowski podwaliny nowoczesnych nauk weterynaryjnych, przeszedł wszystkie stopnie kariery naukowej od doktora nauk weterynaryjnych do tytułu profesora zwyczajnego. W latach 1960 – 1980 kierował bydgoskim Oddziałem Instytutu Weterynarii w Puławach, w okresie późniejszym był także związany z Akademią Techniczno-Rolniczą, (obecnie Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy). Swoją wiedzę wzbogacał m.in. w Szkocji w Royal (Dick) Veterinary College w Edynburgu. Był członkiem Instytutu Fizjologii i Żywienia Zwierząt PAN, Komitetu Nauk Weterynaryjnych i Fizjologii Rozrodu Zwierząt Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego, Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego. Jego działalność zawodowa była wielokierunkowa i kompleksowa. Dorobek obejmował około 200 publikacji naukowych. Pod kierunkiem prof. L. Jaśkowskiego powstało 13 prac doktorskich. Dwóch doktorantów jakich wypromował profesor Jaśkowski obecnie jest profesorami. Był również opiekunem naukowym 1 rozprawy habilitacyjnej.
Prof. L. Jaśkowski był wielokrotnie odznaczany, odznaczeniami państwowymi i zawodowymi, m.in. Krzyżem Oficerskim OOP (1964), Krzyżem Kawalerskim OOP (1971), Złoty Krzyż Zasługi (1959) wyróżniony medalem „Zwycięstwa i Wolności” (1983), medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939 roku”, oraz wieloma nagrodami: laureat zespołowej nagrody państwowej 1 stopnia i dwóch nagród indywidualnych 1 stopnia Ministra Rolnictwa oraz nagrody 1 stopnia wojewody Bydgoskiego, laureatem honorowego odznaczenia „Pro Scientia Veteńnaria Polona” (1981). Zmarł 13 września 1985 w Bydgoszczy.