ks. Skonieczny Mieczysław (1882 – 1969)
ksiądz prałat, pierwszy proboszcz parafii Świętej Trójcy w latach 1925-1968, dziekan bydgoski
Urodził się 24 listopada 1882 r. w Bronisławiu w pow. strzeleńskim, syn Tomasza i Marianny z Sołtysiaków. Po ukończeniu Gimnazjum Św. Marii Magdaleny w Poznaniu, studiował w Seminarium Duchownym w Poznaniu i Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał 9 lutego 1908 r. z rąk ks. bpa Edwarda Likowskiego.
Po święceniach został wysłany do pracy duszpasterskiej w Błudowie koło Łobżenicy (1908 r.), w tym samym roku przeniesiony został do Jedlca pod Pleszewem, gdzie pozostawał jako wikariusz przez osiem miesięcy. W końcu 1908 r. podjął obowiązki wikariusza w kościele parafialnym w Pakości, skąd po kilku miesiącach, 1 lipca 1909 r., przeniesiony został przez władzę duchowną do kościoła św. Trójcy w Gnieźnie. W parafii tej pozostawał przez następnych osiem lat, pracując jako mansjonarz. W tym czasie ks. M. Skonieczny opublikował: „Przewodnik po Gnieźnie” (1916 r.) oraz broszurkę zawierającą opis kościoła św. Trójcy w Gnieźnie. Opracowania te były wynikiem zarówno zainteresowań historycznych jak i prób publicystycznych.
W 1917 r. objął samodzielną placówkę, otrzymując dekret na proboszcza parafii w Baszkowie pod Krotoszynem, pozostając tam do 1925 r. W tym czasie pokazał w pełni posiadane talenty organizatorskie, zainteresowanie dla pracy społecznej i charytatywnej. W ciągu kilku lat działalności wyremontował i przebudował kościół, zbudował nową plebanię i budynek gospodarczy. W pracy duszpasterskiej zwracał szczególną uwagę na organizację życia parafialnego w stowarzyszeniach i bractwach kościelnych. Założył m.in. Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej (męskie i żeńskie) oraz Katolickie Towarzystwo Robotników.
Wśród wielu zajęć, ważne miejsce znalazła również działalność patriotyczna, w okresie odbudowy odrodzonej państwowości polskiej po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Po powstaniu Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu ks. M. Skonieczny nawiązał kontakt z jej przedstawicielami. Stanął na czele Rady Ludowej w Baszkowie i jako jej przewodniczący został członkiem Powiatowej Rady Ludowej w Krotoszynie. Jako delegat Rady uczestniczył w obradach Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu. Po wybuchu powstania wielkopolskiego opuścił czasowo probostwo w Baszkowie, podejmując posługę kapłańską w szeregach powstańczych jako kapelan. Za udział w walkach powstańczych pod Zdunami, odznaczony został jednym z pierwszych odznaczeń powstańczych. Po zakończeniu powstania ks. Skonieczny powrócił do parafii baszkowskiej, poświęcając się dalszej pracy duszpasterskiej. Nadal aktywnie uczestniczył w działalności miejscowej Rady Ludowej. Wyrazem jego powiązań z władzami naczelnymi był udział w organizacji plebiscytu na Śląsku.
W dniu 1 października 1925 r. ks. M. Skonieczny objął probostwo parafii Św. Trójcy w Bydgoszczy. Zarząd tej parafii, erygowanej w kwietniu 1924 r., nie był sprawą łatwą, wymagał bowiem obok doświadczenia w pracy duszpasterskiej także zdolności organizatorskich. Od początku swojej pracy duszpasterskiej w parafii ks. Skonieczny pokazał wszystkie talenty i zalety swojego charakteru. W pierwszym rzędzie przeprowadził prace wykończeniowe w nowo zbudowanej świątyni, m.in. zlecił artyście malarzowi Leonowi Drapiewskiemu wykonanie polichromii kościoła. Z inicjatywy proboszcza powiększono znacznie teren kościelny, zakupując przyległe nieruchomości, odkupiono dom piętrowy z przeznaczeniem na wikariat, pozyskano także halę fabryczną, w której po przeprowadzeniu prac adaptacyjnych urządzono ognisko parafialne. W wydzierżawionym domu przy ul. Miedza urządzono Dom Katolicki dla stowarzyszeń i bractw parafialnych. Pomyślnie zrealizował wieloletnie zabiegi wokół budowy własnego cmentarza parafialnego: w latach 1932-1933 zbudowany on został na terenie dawnych pól ułańskich (obecnie dzielnica Błonie).
Ks. M. Skonieczny jako pierwszy w Bydgoszczy powołał do działania Kongregację III Zakonu św. Franciszka. Jako dyrektor III Zakonu, ks. Skonieczny przyczynił się do znacznego rozkwitu bractwa, które objęło swoim działaniem wszystkie parafie bydgoskie. Wiele inwencji i wysiłku włożył ks. Skonieczny w organizację Akcji Katolickiej oraz Papieskiego Dzieła Rozkrzewienia Wiary. Dużo uwagi poświęcał pracy z dziećmi i młodzieżą, zakładając Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej „Gwiazda” i Stowarzyszenie Młodych Polek „Promyk”. Ks. M. Skonieczny popularyzując wiedzę religijną założył i redagował m.in. „Tygodnik Kościelny parafii Św. Trójcy”, a od 1928 r. wydawał „Kalendarze duszpasterskie parafii Św. Trójcy”. Wieloraka i zróżnicowana działalność ks. Skoniecznego nie ograniczała się wyłącznie do obszaru parafii. Działalność ta znana była i doceniana w mieście. Przez szereg lat ks. M. Skonieczny był prezesem Towarzystwa Czytelni Ludowych i Towarzystwa kolonii feryjnych ,,Opieka”. Z jego inicjatywy organizowano corocznie kolonie letnie dla dzieci i młodzieży w Jastrzębiu, na których jednorazowo wypoczywało kilkadziesięcioro dzieci z ubogich rodzin ze wszystkich bydgoskich parafii.
W okresie okupacji hitlerowskiej ks. M. Skonieczny pozostał proboszczem parafii Świętej Trójcy. W trudnych warunkach, zachowując pozory lojalności, sprawował obowiązki duszpasterskie. Organizował przy pomocy Michała Kruszczyńskiego, członka przedwojennego Dozoru kościelnego, wysyłkę paczek żywnościowych do oflagów i obozów koncentracyjnych oraz wsparcie materialne dla ubogich i potrzebujących parafian. Życie parafialne zostało skrępowane wieloma ograniczeniami władz okupacyjnych, zwłaszcza dotkliwym był zakaz działalności zrzeszeń i bractw kościelnych oraz używania języka polskiego w liturgii i w sprawowaniu sakramentów. Wbrew temu zakazowi ks. Skonieczny słuchał spowiedzi świętej, przeważnie w języku polskim.
Po wyzwoleniu Bydgoszczy w styczniu 1945 r. ks. Skonieczny natychmiast przystąpił do usuwania strat i szkód poniesionych przez kościół i parafię Św. Trójcy. Od 21 II 1945 r. był radnym Tymczasowej Rady Narodowej m. Bydgoszczy. Mimo rozlicznych trudności zabiegał o ożywienie życia parafian. Wyremontowano kościół i budynki przykościelne (1945-46), dokonano renowacji polichromii (1950 r.). Podjęto szereg inwestycji, m.in. zainstalowano centralne ogrzewanie (1947-54). Już w 1945 r. ks. M. Skonieczny doprowadził do reaktywowania większości towarzystw i bractw działających w parafii przed 1939 r. (komunistyczne władze rozwiązały je w końcu 1949 r.). Po rozwiązaniu przez władze bractw i stowarzyszeń kościelnych szczególną troskliwością otaczał czcicieli Żywego Różańca i św. Franciszka, organizując nabożeństwa, które na stale weszły do tradycji parafialnej. Po likwidacji nauki religii w szkołach, parafia przejęła katechezę dzieci i młodzieży, a ks. M. Skonieczny wykazał szczególną zapobiegliwość wokół zorganizowania katechizacji oraz zapewnienia odpowiednich pomieszczeń na salki katechetyczne i ich wyposażenie.
W parafii Świętej Trójcy w Bydgoszczy ks. M. Skonieczny pracował przez 43 lata; pozostawił trwały ślad, nie tylko materialny, w postaci dokonanych inwestycji, ale przede wszystkim w tradycji parafialnej. Wprowadzając wiele nowych elementów życia religijnego, pielęgnowanych po dzień dzisiejszy: szczególny kult Matki Bożej Częstochowskiej, nabożeństwa różańcowe, uroczyste obchody świąt kościelnych, zwłaszcza maryjnych. Sam również każdego roku, poczynając od 1926 r., z wyjątkiem okresu okupacji organizował i prowadził pielgrzymki na Jasną Górę. W 1952 r. ks. Mieczysław Skonieczny mianowany został przez papieża Piusa XII Prałatem Domowym Jego Świątobliwości. Na emeryturę ks. M. Skonieczny przeszedł w dniu 31 sierpnia 1968 r. Zmarł 1 kwietnia 1969 r.